Ziemia nieobiecana. Strefa Gazy: eksterminacja, technologiczna kontrola i hipokryzja Zachodu.
Ziemia nieobiecana to reportersko-analityczne studium wojny, którą organizacje międzynarodowe i eksperci prawa humanitarnego coraz częściej określają mianem ludobójstwa. Autorka pokazuje, że przemoc wobec Palestyńczyków nie jest efektem chaotycznych działań wojennych, lecz elementem długotrwałego, systemowego procesu – od zniszczenia infrastruktury życia, przez blokadę ekonomiczną, po kontrolę demograficzną i technologiczny nadzór.
Książka odsłania architekturę oblężenia – reglamentację energii, wody, żywności, blokadę przepływu ludzi i towarów – oraz powiązania gospodarcze, w tym handel bronią i eksport technologii nadzoru, które utrwalają ten stan. Analizuje, jak sieć układów między USA, UE, Izraelem i regionalnymi mocarstwami pozwala na utrzymanie status quo, a także jak ideologie cywilizacyjne, religijne i kolonialne legitymizują wykluczenie Palestyńczyków z podmiotowości politycznej.
Ważnym wątkiem jest rola mediów i platform cyfrowych: od selekcji przekazu i pomijania świadectw, po algorytmiczne wyciszanie treści dokumentujących zbrodnie. Autorka przywołuje relacje lekarzy, dziennikarzy, ocalałych i obserwatorów międzynarodowych, konfrontując je z oficjalnymi narracjami państw i instytucji.
Oparta na raportach ONZ, dokumentach rządowych, badaniach akademickich i źródłach dziennikarskich, Ziemia nieobiecana pokazuje Gazę jako laboratorium – model testowy nowoczesnych doktryn władzy i społecznych eksperymentów prowadzonych pod osłoną wojny. Model ten, jeśli nie zostanie zatrzymany, może stać się matrycą dla przyszłych, jeszcze groźniejszych i znacznie bardziej globalnych form kontroli.
Magdalena Trojanowska – prawnik, informatyk i dziennikarka, członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Współtwórczyni i współwłaścicielka Wydawnictwa Wektory, wieloletni prezes Stowarzyszenia „Rodzice Chronią Dzieci”. Autorka audycji radiowych i internetowych, redaktorka kwartalnika „Opcja na Prawo”, inicjatorka kampanii i konferencji poświęconych ochronie dzieci. Znana z krytyki kontrowersyjnych regulacji prawnych oraz projektów WHO, IHR i Konwencji Stambulskiej.
Gaza nie jest jedynie miejscem cierpienia – jest przestrzenią testów. Testuje się tu technologie, doktryny, progi społecznej odporności, formy komunikacji i zarządzania. Dla izraelskiego przemysłu wojskowego i dla państw pozostających z nim w relacjach militarno-handlowych, dla globalnego rynku bezpieczeństwa – Gaza stanowi laboratorium, którego wojenna rzeczywistość dostarcza danych pozyskanych „na żywo”. Jak zauważył Eyal Weizman, architekt i badacz przestrzeni konfliktu, okupowane terytoria palestyńskie – a zwłaszcza Gaza – funkcjonują jako laboratory state, gdzie innowacje militarne i kontrolne są wdrażane, testowane i udoskonalane w warunkach rzeczywistej konfrontacji, a następnie eksportowane na cały świat w formie licencjonowanych technologii i strategii zarządzania społecznym niepokojem. Wielokrotnie udokumentowano, że broń, drony, oprogramowanie szpiegowskie, systemy wykrywania zagrożeń, analizy behawioralne, a nawet algorytmy decydujące o życiu i śmierci, były testowane podczas izraelskich operacji wojskowych w Gazie, a następnie reklamowane jako battle tested – przetestowane w warunkach bojowych – co stanowi wartość handlową w globalnym przemyśle bezpieczeństwa. System Pegasus, stworzony przez izraelską firmę NSO Group, używany do śledzenia opozycji, dziennikarzy i obrońców praw człowieka, został według ekspertów Amnesty International i Citizen Lab po raz pierwszy przetestowany właśnie w kontekście palestyńskim. Podobnie narzędzia firmy Cellebrite, służące do ekstrakcji danych z telefonów komórkowych, były stosowane wobec zatrzymanych Palestyńczyków jeszcze zanim trafiły do rąk sił policyjnych na całym świecie. Nie są to przypadki odosobnione. Izrael jest dziś jednym z największych eksporterów technologii nadzoru, a wielu analityków wskazuje, że sukces tego sektora byłby niemożliwy bez dostępnej infrastruktury testowania – jaką jest oblężona Gaza.