Profesor dr August Rohling zbadał jak nikt inny przed nim zasady Talmudu i wydał takowe w Monasterze (Münster in Westfalen) pod tytułem „Der Talmudjude”, które to dzieło dla swej ważności doczekało się już czwartego nakładu, a nadto zostało już także przełożone na język angielski, francuski, czeski i węgierski.
Przeczytawszy takowe, rozjaśniło mi się naraz, skąd to wyszła odpowiedź dana przez żyda w Nowym Sączu jednemu z tamtejszych obywateli chrześcijańskich, że wprzód nim tu byli Polacy, już Bóg żydom nadał tę ziemię; rozjaśniło mi się równie, z jakiego powodu „Wiener Israelit” w październiku 1873 r. objawił tak ochoczo swoje życzenie, iż można by zarządzić, aby żydzi nad Galicją zapanowali, a to z tej prostej przyczyny, iż między wszystkimi państwami Europy nie ma kraju, gdzie by tyle było żydów, ile u nas.
Dla ważności więc treści tego dzieła, aby się i innym podobnie jak mnie rozjaśniło, aby lud nasz poznał różnice zasad nauki, jakie zachodzą między nauką chrześcijańską a talmudyzmem, ogłasza się także i przekład polski bez dalszych uwag, albowiem takowe z doświadczeń życia codziennego nasuwają się same.
Przekład polski wierny jest pierwopisowi, a ponieważ takowy zawiera w sobie rzeczy takie, które każdy rozsądny i uczciwy człowiek po części wyskokiem szaleństwa, a po części zbrodnią nazwać musi, więc też dr August Rohling, wykazując te zgubne zasady, potwierdza w nawiasie takowe tekstem Talmudu lub odwołaniem się na inne księgi i pisma najznakomitszych żydowskich rabinów i pisarzy, co także i w niniejszym czyni się przekładzie.
Fragment książki
[…] W skrzętnej gałęzi literatury, w dziennikarstwie, tworzą żydzi obecnie ogromną większość. Stąd ta drażliwość, kiedy się pocznie mowa o żydostwie. Wygląda to nawet tak, jak gdyby żydzi zawsze jeszcze byli wybranym narodem i chronieni przywilejem przeciw wszelkim zaczepkom, który każdy inny naród znosić musi. Przeciw Niemcom używali Börne, Heine i ich (żydowscy) współwyznawcy całej skali przezwisk, od »narodu sługusów«, aż do »naczynia nocnego«, jak nie mniej przeciw chrześcijaństwu; ale gdy odważy się kto zaszydzić z wiecznej boleści żydowskiej, ośmieli się kto powątpiewać, że Shylock był męczennikiem, wtedy załamuje ręce całe dziennikarstwo na brak oświaty i tolerancji. Gani ktoś właściwości żydowskiego narodu, to jest to już napad na wolność wiary i sumienia; krytykuje ktoś obrzędy ich religijne, to jest to urąganiem się z narodu męczenników […]
Spis treści
Przedmowa
Przedmowa Autora
A. GŁÓWNE ZASADY
1. Ortodoksja i reforma
2. Talmud
3. Talmud uchodzi u żydów za Boską księgę
B. ZGUBNA NAUKA WIARY TALMUDU
1. O Bogu
2. O Aniołach
3. O diabłach
4. Tajemnice
5. O duszach
6. O raju i piekle
7. O Mesjaszu
C. ZGUBNA NAUKA O MORALNOŚCI TALMUDYSTÓW
1. O bliźnim
2. O własności
a. Panowanie nad całym światem
b. Oszustwo
c. Znalezione rzeczy
d. Lichwa
e. Życie
f. Niewiasta
3. Przysięga
4. Chrześcijanie
5. Klątwa
D. NASZE STULECIE
E. OSTATECZNE ORZECZENIE
O przyczynach szkodliwości żydów i o środkach usposobienia ich, aby się społeczeństwu użytecznymi stali (Stanisław Staszic)
Szczegóły techniczne:
Zgubne zasady talmudyzmu
rok wydania 2018 (na podstawie wydania Lwów 1875 r.)
format A5
str. 127
Wydawca: Dom Wydawniczy ”Ostoja”
ISBN 978-83-65102-10-2