10,00 zł
O wolności człowieka – Libertas
W encyklice Ojciec Święty unika wszelkiej „politycznej mądrości”, opierając się jedynie na etyce Chrystusowej. Uważając wolność za jeden z najwspanialszych darów, jakie ludzkość otrzymała od Stwórcy, poucza zarazem, że w żadnej dziedzinie życia społecznego nie ma absolutnej wolności, oprócz jednej — czynienia dobrze, czyli zasługiwania się dobru publicznemu. Wolność zatem — naucza papież Leon XIII — zawsze i wszędzie powinna dążyć do wyżyn obywatelskich.
Święty Michale Archaniele,
wspomagaj nas w walce,
a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną.
Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy,
a Ty, Wodzu niebieskich zastępów,
szatana i inne duchy złe,
które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą,
mocą Bożą strąć do piekła.
Amen
Leon XIII (ur. 2.111.1810-1903) – papież od 1878, urodzony w Carpinetto, nazwisko: Joachim Pecci. Kształcił się w Academia pontificia w Rzymie. Od 1843 nuncjusz w Belgji. Od 1848 biskup Perugii, świetnie zarządzał swą diecezją i nawet po przyłączeniu Perugii do królestwa potrafił utrzymać dobre stosunki z rządem włoskim. Jego wykształcenie, słodycz charakteru, duży takt i nieskalana moralność budziły powszechny szacunek. Od 1853 kardynał.
Po śmierci Piusa IX konklawe wyniosło go na tron papieski. Leon XIII potwierdził encykliki Piusa IX, odrzucając próby zgody z rządem włoskim, niesprzyjając kierunkom liberalnym w katolicyzmie, potępiając małżeństwa cywilne, naukę świecką i wolność wyznania. Kościół stał się podporą partyj konserwatywnych.
Ponieważ jednak socjalizm czynił wielkie spustoszenia w szeregach robotniczych, papież w słynnej encyklice „De Rerum Novarum” (1891) wystąpił w obronie świata robotniczego, domagając się skrócenia dnia roboczego, emerytury dla starych robotników, minimum wynagrodzenia i t.d. W ten sposób zapoczątkował prąd „chrześcijańskiej demokracji”, mający na celu zwalczanie socjalizmu. W 1887 zawarł pokój kościelny z Prusami. Otworzył archiwum watykańskie dla użytku uczonych. Ustanowił Komisję Biblijną (1902). Z Rosją zawarł w 1882 konkordat, w którym rząd rosyjski zgodził się na obsadzenie wakujących stolic biskupich. W encyklice „Aeterni Patris” (1879) zalecił powrót do filozofii św. Tomasza z Akwinu, założył w Rzymie Akademię św. Tomasza i dał impuls neoscholastyce. Za pontyfikatu Leona XIII powstało 248 nowych biskupstw, 48 wikariatów apostolskich. Żywo obchodziła go sprawa zjednoczenia kościołów chrześcijańskich, zarówno anglikańskiego, jak i wschodnich.
Zakładanie szkół w Atenach i Stambule miało-na celu przygotowanie połączenia kościoła wschodniego z rzymskim. W ostatniej encyklice, wydanej w r. 1902, występuje Leon XIII przeciwko protestantom, socjalistom i współczesnym filozofom, przypisując ich działalności wszystkie obecne niedomagania społeczne i upadek moralności. Encykliką z r. 1898 nakłada na włoskich katolików obowiązek powstrzymywania się od udziału w życiu politycznym Italii, póki papiestwo pozostaje w poniżeniu. Dzięki swej mądrej i umiarkowanej polityce potrafił podnieść prestiż papiestwa na wielkie wyżyny. Liczono się z nim nawet w krajach protestanckich. Zarówno Edwarda VII angielskiego, jak Wilhelma II niemieckiego łączyły z Leonem XIII najlepsze stosunki. Naukę popierał usilnie. Sam był znakomitym latynistą. Pisał dobre poezje po łacinie, a jego prozę łacińską porównywano z prozą Cycerona.
(za https://tradycja.fandom.com/wiki/Papie%C5%BC_Leon_XIII)
Autor: Leon XIII P.P.
Oprawa: miękka
Format: A5
Liczba stron: 40
Wydawnictwo: Wydawnictwo Te Deum
ISBN/ISSN: 83-87770-30-2