Kiedy pojawiłem się na tym świecie, ludność Afryki liczyła 330 milionów ludzi, Europę zamieszkiwało wówczas o 300 milionów osób więcej. Od tamtej pory liczba ludności Czarnego Lądu wzrosła o ponad miliard, podczas gdy na Starym Kontynencie raptem o 100 milionów – i to pomimo masowego napływu do Europy imigrantów z Afryki i Azji.
Nic też nie wskazuje na to, by te tendencje miały się w najbliższych latach odwrócić – o ile bowiem średnia wieku mieszkańca Afryki to obecnie niespełna 24 lata, to przeciętny Europejczyk jest o dwadzieścia lat starszy. Przy tym tę średnią i tak „zaniżają” osoby pochodzenia afrykańskiego i azjatyckiego – imigranci i ich potomkowie.
Wszystko to dzieje się w sytuacji, gdy w Europie od dziesięcioleci panuje pokój, z rzadka przerywany lokalnymi konfliktami zbrojnymi, podczas gdy w Afryce czy w Azji wojny i konflikty zbrojne w ostatnich dziesięcioleciach pochłonęły dziesiątki milionów istnień ludzkich.
Sto – dwieście lat temu sytuacja była odwrotna. Przeciętna europejska rodzina miała wtedy sześcioro, ośmioro, dziesięcioro dzieci. To dlatego europejczycy, w poszukiwaniu przestrzeni życiowej, zasiedlali inne kontynenty.
Ale tak jak wtedy Europejczycy kolonizowali Afrykę czy Azję, tak dziś Azjaci i Afrykańczycy kolonizują starzejącą się Europę, w której królują dziś egoizm i wygodnictwo, gdzie wychowywanie dziecka traktowane jest coraz częściej jako przeszkoda na drodze do samorealizacji. Czy więc cywilizacje europejskie, a wraz z nimi i nasza, skazane są na zagładę?
W Polsce te destrukcyjne procesy nie są tak zaawansowane jak na Zachodzie, ale i do nas docierają one z ogromną siłą. Czy jesteśmy to w stanie jeszcze jakoś odwrócić? Czy jesteśmy w stanie uniknąć katastrofy, na którą Europa Zachodnia zdaje się być skazana?
Wojciech Kempa
Ks. Roman Kneblewski, „Jeszcze Polska nie umarła…” – jeszcze odrodzi się wielka i wspaniała!
Stanisław Michalkiewicz, Kryzys demograficzny i jego przyczyna
Jan Żaryn, Z rodziną pod rękę
Stanisław Krajski, Zabija nas system
Tomasz Cukiernik, Dlaczego Polska wymiera?
Krzysztof Lech Łuksza, Upadek duchowy i materialny
Piotr Koszecki, Powolna śmierć na życzenie
Marta Cywińska, Terror ciała
Michał Murgrabia, Dziecko – persona non grata
Radosław Sikora, Gmina Sierakowice – wzór do naśladowania
Michał Murgrabia, Poszukując prawdy o człowieku
Ragnar, Polska przedmurzem Zachodu
Jakub Zgierski, Na czym polega długi marsz przez instytucje?
Ewaryst Teodoryk, Rewolucja LGBT a sprawa polska
Anna Mandrela, Kolejny artykuł szkalujący Polskę
Ewa Kurek, Średniowieczy kult Dzieciątka Jezus jako inspiracja procesu dowartościowania dziecka
Marta Cywińska, Jak ZNP wodziło za nos nauczycieli (już w II RP)
Radosław Patlewicz, Konferencja w Pieniakach
Piotr Boroń, 1920 – Strony konfliktu
Cezary Zawalski, Volkizm jako prefiguracja nazizmu
Stanisław Srokowski, Chłopcy z Dębna
Krzysztof Żabierek, Udział Żydów w narzuconej Polsce władzy komunistycznej po 1945 roku
Maria Pyż, Ondrej Klipa: Polska mniejszość narodowa zakładnikiem ustawy oświatowej
Piotr Rzoska , Marsz dla Jezusa – zielonoświątkowa ewangelizacja w Polsce
Michał Murgrabia, Czy jest na sali lekarz?
Krzysztof Tracki, „…Ginie Polska, padając łupem dwóch mocarstw chciwości”
Stefan Dziekoński, Ether, Napoleon i światy równoległe
Leszek Posłuszny, „Mrówkojad w żółto-czarno-czerwone paski”
Michał Murgrabia, Recenzje książki ZŁOTO
Stefan Dziekoński, Rodzina po przejściach, czyli horror a la polonaise