Rozważania o wartościach i celowości cywilizacji polskiej
UWAGA! Obecnie trwa przedsprzedaż, każdy zakupiony egzemplarz opatrzony zostanie podpisem autora!
Przewidywany termin wysyłki: 27.01.2023
Przedsprzedaż została zakończone, obecnie czekamy na podpisy autora.
Wysyłka: 17.02-21.02.2023
Wierzymy, że od pomyślnego sformułowania programu polskiego ustroju życia zbiorowego zależy nie tylko suwerenność naszego państwa, bez której polskie pragnienie wolności się nie urzeczywistni, ale również dalsze istnienie polskiego narodu. Jak wskazuje bowiem Aleksander Maksymilian Fredro – Polacy, stosownie do wrodzonego charakteru narodowego, mogą żyć tylko w wolności. Chcielibyśmy zatem w niniejszym opracowaniu wyzyskać dorobek Polski przedrozbiorowej i przywrócić Polakom rodzimą metodę polityczną, nadając jej nazwę Etycznej Cywilizacji Wolności. W tej krótkiej formule wyrażone są bowiem podstawowe wartości wolnych Polaków.
Kazimierz Frąckiewicz
Kazimierz Frąckiewicz stawia pytanie – czy istniała cywilizacja polska? Udziela pozytywnej odpowiedzi i proponuje nazwę Etyczna Cywilizacja Wolności. Przedstawiona koncepcja odwołuje się do poglądów prof. Jana Kieniewicza i przemyśleń prof. Ewy Marii Thompson o Polsce postkolonialnej. Prezentowane w książce tezy mają swoje odniesienie do teorii cywilizacji prof. Feliksa Konecznego i myśli narodowej takich jej twórców jak Zygmunt Wasilewski, Joachim Bartoszewicz, Stanisław Piasecki, Wojciech Zaleski, Karol Stefan Frycz czy Adam Doboszyński. Model Etycznej Cywilizacji Wolności bliski jest filozofii Wielkiego narodu Doboszyńskiego, do którego Autor również się odwołuje. Punktem wyjścia do rozważań Doboszyńskiego na temat teorii „wielkiego narodu” było przyjęcie przez niego założenia, w ślad za brytyjską szkołą socjologiczną, że funkcjonowały w historii „narody etnicznie jednorodne, wywodzące się z jednego ludu, i narody złożone, wielorodne”, dla których używa terminu „wielki naród”. Przykładem takiego procesu była przede wszystkim I Rzeczypospolita.
dr Krzysztof Kawęcki
Kazimierz Frąckiewicz pokazuje istotę cywilizacyjną Polski. Wskazuje, że uwarunkowania cywilizacyjne determinują jej misję i powołanie. Autor obficie korzysta z dorobku naukowego zarówno autorytetów znanych, wyniesionych na postumenty jeszcze za życia, jak i obecnie zapomnianych lub przemilczanych. Pokazuje ogrom spuścizny teoretycznej „cywilizacji polskiej”. Stojąc na trwałych podwalinach logiki mec. Frąckiewicz wskazuje źródła potęgi ducha polskiego, atrakcyjność polskości w wymiarze globalnym. Etyka płynąca z tradycji wiary ustawicznie ożywiała i wskrzeszała egzystencję wielokrotnie pogrążanego narodu.
dr hab. Włodzimierz Osadczy, prof. KUL
Czy warto jeszcze dzisiaj pisać o duszy polskiej czy polskim animuszu? W czasach, kiedy zabrakło silva rerum, rozważania o cywilizacyjnej wyjątkowości czy imitacji innego wzoru 6 cywilizacji, są zarazem potrzebne, jak i niezbędne. Warto i trzeba pisać o próbach poszukiwania istoty polskości w czasach zamętu i zagrożenia. A zwłaszcza w czasach, kiedy tzw. podejście esencjonalistyczne traktowane jest z lekceważeniem. Dekonstrukcja – dokonywana także na narodach i wspólnotach politycznych – ma swoich możnych trybunów, protektorów i mecenasów …