W wydatny sposób zrewidowane, poszerzone i wzbogacone dziesiątkami ilustracji drugie wydanie Cranmer’s Godly Order jest de facto książką nową. Z bezprecedensową drobiazgowością i dokumentując swe wywody ogromną ilością tekstów źródłowych przedstawia w niej Davies kolejne etapy przeobrażania tradycyjnej katolickiej Mszy Świętej we Wieczerzę Pańską Kościoła Anglii – wykazując iż zmiany te wynikały z fundamentalnych różnic pomiędzy teologią reformatorów a nauczaniem Kościoła Rzymskiego. Pierwsze wydanie niniejszej książki (1976) oraz dwa pozostałe tomy trylogii Liturgical Revolution (Pope John’s Council oraz Pope Paul’s New Mass) spotkały się z najwyższym uznaniem krytyków:”Ta monumentalna praca powinna stać się obowiązkową lekturą dla wszystkich, którzy pragną dociec źródeł współczesnego kryzysu Kościoła” – Paul Hallet, “National Catholic Register””Najbardziej błyskotliwym polemistą na “prawicy” jest bez wątpienia Michael Davies ( ) którego The Liturgical Revolution jest prawdziwym arcydziełem”. – Larry Henderson, “The Catholic Register” (Kanada)”Ta książka to arcydzieło” – “Introibo” (Francja)”Bezstronna, jasna, logiczna i naukowa analiza ( ) która z pewnością przez wiele lat nie znajdzie sobie równej” – “The Bulletin” (Malta)”Obiektywna i trzeźwa ocena, oparta nie na do-mniemaniach ale na faktach” – Paul Crane SI, “Christian Order””Miałem szczęście spotkać się z [Michaelem Davisem] kilkukrotnie i zapamiętałem go jako człowieka głębokiej wiary, gotowego na przyjęcie cierpienia. Od czasu soboru wszystkie swe siły poświęcił służbie Wierze i pozostawił po sobie wiele ważnych publikacji, zwłaszcza dotyczących liturgii świętej. Pomimo iż w życiu swym wielokrotnie znosić musiał niesprawiedliwości ze strony ludzi Kościoła, pozostawał zawsze jego wiernym synem. Wie-dział, że Pan zbudował swój Kościół na skale Piotra i że wiara znaleźć może swą pełnię oraz dojrzałość jedynie w komunii z jego Następcą. Możemy więc być pewni, że Pan otworzył przed nim szeroko bramy Nieba. Polecamy jego duszę miłosierdziu Zbawiciela”.Kard. Joseph Ratzinger, 2004.