Bujne Chwasty – A. Gruszecki

Opis

Bujne chwasty – opis wydawcy

Bujne chwasty – A. Gruszecki wydanej w 1920 roku poruszył autor problem polsko-żydowskiej koegzystencji na wschodnich kresach na początku XX wieku. Ukazał plastycznie konflikt i sprzeczność interesów pomiędzy ziemiaństwem, a środowiskiem żydowskim na płaszczyźnie gospodarczej.

O autorze:

Artur Gruszecki (ur. 24 sierpnia 1852 w Samborze, zm. 16 kwietnia 1929 w Warszawie) – polski dziennikarz, powieściopisarz, krytyk literacki, ziemianin

Syn Benedykta. Studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim, a później historię, archeologię i literaturę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Publikował w „Przeglądzie Tygodniowym”. Od 1884 roku był redaktorem „Wędrowca” i współredaktorem „Wisły”. Jako korespondent „Tygodnika Ilustrowanego” przebywał na Ukrainie i w Brazylii.

W swojej twórczości literackiej wzorował się na doświadczeniach i warsztacie Emila Zoli. Jego powieści to monografie określonych zjawisk społecznych lub bohaterów środowiskowych, najczęściej zbiorowych. Zarzucano mu się publicystyczną tendencyjność, co miało obniżać wartość literacką jego dzieł.

Gruszecki pierwszy wprowadził do polskiej literatury proletariat i rybaków kaszubskich. Jest autorem powieści z życia ziemiaństwa kresowego, oraz finansjery i drobnomieszczaństwa żydowskiego.

Jego córkami były pisarka Aniela Gruszecka i psychiatra Anna Gruszecka. Mieszkał w Krakowie pod adresem Wolska 28 (1907 rok).

Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 109, rząd 6, miejsce 12).