Masoneria. Co to jest masoneria, co ona zrobiła, do czego ona dąży – Ks. kard. Feliks Cavagnis

Opis

Masoneria. Co to jest masoneria, co ona zrobiła, do czego ona dąży

Ks. kardynał Feliks Cavagnis urodził się 15 stycznia 1841 w Bordognie. Swoją edukację rozpoczął w szkołach w Bordognie, w Zogno i Bergamo. W 1853 roku wstąpił do seminarium w Bergamo. Następnie przeniósł się do Papieskiego Seminarium Rzymskiego. Po ukończeniu nauki w tym seminarium kontynuował studia w Papieskim Rzymskim Ateneum S. Apollinare, gdzie uzyskał doktoraty z filozofii, teologii i utroque iure w zakresie prawa cywlnego i kanonicznego. Święcenia kapłańskie przyjął w 1863 roku. Od roku 1893 do roku 1896 pełnił funkcję prosekretarza, a od roku 1896 do roku 1901 sekretarza Świętej Kongregacji Nadzwyczajnych Spraw Kościoła. Na konsystorzu w 1901 roku został kreowany kardynałem diakonem. Był uczestnikiem konklawe w 1901 roku. Zmarł w roku 1906.

 Od tłumacza

Świętej Pamięci JEGO EMINENCJA KARDYNAŁ FELIKS CAVAGNIS, wręczając mi przed laty tę książeczkę pt. „Masoneria”, wyraził się, iż życzeniem JEGO jest, aby i naród polski w swym języku ją posiadał. Otóż zadość czyniąc woli JEGO EMINENCJI przetłumaczyłem i przerobiłem to dziełko na język polski i ośmielam się je puścić w świat.
Niech łaskawy czytelnik nie zwraca uwagi na styl mej pracy, lecz więcej się zajmie jej treścią, która tak bardzo w obecnych czasach jest na dobie, gdyż masoni nie tylko we Włoszech panują, ale i u nas starają się zaszczepić swe przewrotne zasady.

Ks. Ign. Lojola Dubowski
Petersburg, 7 marca 1909 r.

SPIS RZECZY

Przedmowa

Część I
MASONERIA

Rozdział I
CO TO JEST MASONERIA
Rozdział II
CO MASONERIA ZROBIŁA
Rozdział III i IV
JAKICH ŚRODKÓW MASONERIA UŻYWA
Rozdział V
WYCHOWANIE WOLNOMYŚLNE
Rozdział VI
SZCZĘŚLIWOŚĆ MASOŃSKA

Część II
OBOWIĄZKI KATOLIKÓW WOBEC MASONERII

Rozdział I
NIENAWIŚĆ MASONERII
Rozdział II
ŁĄCZNOŚĆ Z KOŚCIOŁEM
Rozdział III
PIŚMIENNICTWO KATOLICKIE
Rozdział IV
ZARZĄD KOMUNALNY I PROWINCJONALNY
Rozdział V
NAUCZYCIELE I SZKOŁY KATOLICKIE
Rozdział VI
NARÓD I PROBOSZCZOWIE
Rozdział VII
NARÓD I ADMINISTRACJA DÓBR KOŚCIELNYCH
Rozdział VIII
WOLNOŚĆ KOŚCIOŁA
Rozdział IX
ODŁĄCZENIE KOŚCIOŁA OD PAŃSTWA
Rozdział X
SZKALOWANIE KLERU
Rozdział XI
MIŁOŚĆ
Rozdział XII
KORZYŚCI OTRZYMANE PRZEZ KOŚCIÓŁ W WALCE Z MASONERIĄ
Rozdział XIII
MIANO KLERYKAŁÓW
Rozdział XIV
CZY KATOLICY BAĆ SIĘ POWINNI O KOŚCIÓŁ, ABY MU WROGOWIE NIE ZASZKODZILI

PRZEDMOWA
LIST DO PANA DYREKTORA BIBLIOTEKI „WIARA I WIEDZA”

Szanowny Panie!

Żąda Pan krótkiego zarysu o masonerii dla ludu katolickiego. Tej treści mamy wiele poważnych dokumentów św. Stolicy Apostolskiej, poczynając od Klemensa XII (Const. In eminenti, 1738 r.), Benedykta XIV (const. Providos, 1751 r.), Piusa VII (const. Ecclesiam a Iesu Christo, 1791 r.), Leona XII (const. Quo graviora, 1825 r.), Piusa VIII (Encyc. Traditi, 1829 r.), Grzegorza XVI (Encyc. Mirari, 1832 r.), Piusa IX (Encyc. Qui pluribus, 1849 r., alloc. Multiplies, 1865), aż do encykliki Leona XIII (Humanum genus, 1884), której mamy autentyczne włoskie tłumaczenie, którym się posługujemy, i do narodu włoskiego (Dall alto dell’ Apostolico seggio, 1890).
Ażeby oświecić wiernych, najlepiej jest rozpowszechniać postanowienia papieży, szczególniej z ostatnich czasów te, które najwięcej odpowiadają naszym teraźniejszym warunkom.
Na fundamencie tych postanowień papieskich wskażę ducha, jakim ożywiona jest masoneria i inne pokrewne jej sekty, a także wskażę obowiązki wiernych, aby walczyli z nią, nie zagłębiając się w ciemności tego stowarzyszenia i nie zajmując się częścią jego sceniczną.
Najprzód mówić będziemy o masonerii, rozważając, czym ona jest sama w sobie, następnie, o ile stara się ogarnąć wielką rodzinę pokrewnych sobie stowarzyszeń; ale nie będziemy wspominali o każdym poszczególnym sekciarzu, bo jak mówi Leon XIII, wiekopomnej pamięci papież (Encyc. Il genere humano, 1900), że w liczbie tych, niemało jest takich, którzy są kary godni, że należą do owych stowarzyszeń, ale nie biorą wprost udziału w złych ich czynnościach i nie są obznajomieni z ich ostatecznym celem. Również pomiędzy tymi stowarzyszeniami nie wszystkie dochodzą do ostatecznych następstw, do których by doszły, gdyby nie powstrzymała doktryna ich.

ROZDZIAŁ I
CO TO JEST MASONERIA§ 1. ZASADY MASONERII

1. Nauka, jaką głoszą masoni, jest to czysty naturalizm, ponieważ nauka ich uznaje samą tylko naturę, a wyklucza wszelki element nadnaturalny, wszelkie objawienie, a szczególniej objawienie chrześcijańskie. Odrzuca wszelką siłę, która ma początek Boski, nie uznaje żadnej szczęśliwości, okrom tej, jaka się daje osiągnąć na ziemi, a wszelką inną szczęśliwość nazywa zabobonem i przesądem. A więc uznaje naturę w najściślejszym tego słowa znaczeniu, ograniczając się li tylko na życiu doczesnym i na rzeczach zmysłowych.
Masoneria istnienia Boga nie uznaje. Jeżeliby, według nich, Bóg nawet istniał, to względem człowieka jest obojętnym. Głosi ona, że człowiek jest celem sam w sobie. — Ten naturalizm zwie się także humanizmem, bo uznaje tylko człowieka, a człowiek podług nich nie inaczej istnieje jak sam dla siebie.

§ 2. MASONERIA JAKO STOWARZYSZENIE

2. Masoneria jest to stowarzyszenie zorganizowane z celem zaszczepienia pewnej doktryny społeczeństwu. Masoneria zaszczepia weń swoje zasady, narzuca prawa, postanowienia i zwyczaje, a stara się obalić wszystko, co ma charakter jej przeciwny.

Masoneria. Co to jest masoneria, co ona zrobiła, do czego ona dąży

rok wydania 2019 (pierwsze wydanie ukazało się w 1910 r. — przetłumaczył i przerobił z języka włoskiego na język polski ks. Ign. Lojola Dubowski)
format A5
str. 68
Wydawca: Dom Wydawniczy ”Ostoja”
ISBN 978-83-65102-17-1