Kupując w naszej księgarni wspierasz niezależne media!
  /   Książki   /   Masoneria/ okultyzm/ new age   /   Masoneria. Jej początki, organizacja, ceremoniał, zasady i działanie, J.S. Korczyński (Św. Józef Sebastian Pelczar)

Masoneria. Jej początki, organizacja, ceremoniał, zasady i działanie, J.S. Korczyński (Św. Józef Sebastian Pelczar)

19,50 

2 w magazynie

Kategorie: , , ,
Tag:
Przewidywany termin wysyłki: 24h

Opis

 

 

Masoneria Jej początki organizacja

Jej początki, organizacja, ceremoniał, zasady i działanie

Pierwsze wydanie książki św. bp Józefa Pelczara o masonerii, które autor podpisał pseudonimem J.S. Korczyński (następne rozszerzone wydania podpisywane już były imieniem i nazwiskiem autora). Publikacja pomaga czytelnikowi poznać, czym jest masoneria oraz jaka jest jej polityka w wybranych krajach świata w tym w Polsce.

„Kłamstwem jest (…), jakoby masoneria nie mieszała się do polityki; bo historia jest świadkiem, że począwszy od rewolucji francuskiej, nie było w świecie politycznym, zwłaszcza w krajach katolickich żadnego przewrotu, ani też zamachu na Kościół katolicki, w którym by masoni nie mieli większego lub mniejszego udziału” (fragment książki).

Słowo wstępne

Odkrywanie masońskich tajemnic

Wielokrotnie podkreślaliśmy, że w naszej serii wydawniczej nie zabraknie publikacji związanych z odkrywaniem prawdy o masonerii, antychrześcijańskiej i antykościelnej, tajnej organizacji, której jednym z celów jest zburzenie porządku zaprowadzonego przez stulecia przez naukę Kościoła Świętego po to, by w jej miejsce wprowadzić swój własny porządek.

Wizja świata według masonerii jest tak bardzo różna od wizji katolickiej, od tego czym jest i co ze sobą niesie cywilizacja łacińska, że poszczególni Papieże, a co za tym idzie sam Kościół, wielokrotnie ostrzegali w swoich dokumentach, aby uważać na masonerię, zwalczać jej poglądy i samemu trzymać się od niej z daleka. Co więcej, duchowni katoliccy, którzy dostrzegli potrzebę studiowania tego czym jest masoneria, zabrali się następnie za opisywanie zagrożeń zeń płynących i wydawanie ich w postaci książek. Przykładem takiej pracy jest książka, którą oddajemy w ręce Czytelników, napisana przez błogosławionego ks. bpa J.S. Pelczara, który kryje się pod pseudonimem J.S. Korczyński, pt. Masoneria (jej początki, organizacja, ceremoniał, zasady i działanie). Pomaga ona Czytelnikowi odkryć i poznać od podszewki czym jest masoneria, jaka jest jej struktura, ceremoniał, zasady i dążenia oraz sama polityka masonerii w wybranych kontynentach i krajach świata.

Dlaczego decydujemy się na kolejne wydanie starej publikacji o masonerii? Powodów jest kilka. Jest to publikacja dobra, szczera, dokładna i dogłębna. Swoją treścią trafia w samo sedno poruszanych problemów.

Dzisiaj, na początku XXI stulecia, wielu niedowiarków ma nieco przejaskrawioną wizję masonerii i masonów, jako postaci ubranych w śmieszne fartuszki, którzy opasani w cyrkle i kielnie, spotykają się w cichych i postronnych miejscach, aby pogawędzić o wartościach ogólnoludzkich. A to nie w tym rzecz. Naszą publikacją chcemy zwrócić uwagę Czytelników, iż przez kolejne stulecia istnienia masonerii, jej duch i idee postępują.

Podejmują je kolejni uczniowie, nie tylko politycy i naukowcy, ale także dziennikarze i wydawcy, lekarze, muzycy i artyści, ludzie kultury i sztuki, także osoby duchowne, które zapominają lub nie chcą wiedzieć w dużej mierze o stanowisku Kościoła w sprawie masonerii.

Osoby te, znane i znaczące w swoim środowisku, skoncentrowane są niekoniecznie w lożach, a tylko w różnego rodzaju klubach i towarzystwach, inicjują i prowadzą różnego rodzaju „humanitarne akcje”, które dla opinii publicznej wydają się być pożyteczne, a które tak w zasadzie nie mają większego znaczenia oprócz tego, że są przykrywką dla coraz większej chęci zdobywania przestrzeni władzy i kontroli publicznych działań po linii wytyczonej w wąskim kręgu decyzyjnym, o którym nikt nic nie wie i którego nikt nie kontroluje. To pierwszy i naczelny zarzut wobec organizacji masońskiej — brak kontroli względem jej działań. Wielokrotnie powtarzaliśmy, że w systemie demokratycznym taka sytuacja jest niedopuszczalna.

Pomimo, że masoneria powstała oficjalnie przeszło trzy stulecia temu, ciągle niewiele o niej wiemy. Tym bardziej na uwagę zasługuje pojawienie się na rynku książki bł. ks. bpa Pelczara.

Zapraszamy do lektury.

Maciej Twaróg
Redaktor Naczelny „Wszechpolaka”

Nota o autorze

Św. Józef Sebastian Pelczar

1842–1924

Józef Sebastian Pelczar urodził się 17 stycznia 1842 roku w podkarpackim miasteczku Korczyna koło Krosna. Dzieciństwo spędził w rodzinnej miejscowości, wzrastając w atmosferze staropolskiej pobożności, którą odznaczali się jego rodzice Wojciech i Marianna z domu Mięsowicz. Rodzice, widząc nieprzeciętne zdolności syna, po dwóch latach nauki w korczyńskiej szkole ludowej posłali go do Rzeszowa, do szkoły głównej, a następnie do gimnazjum.

Już jako gimnazjalista Józef Sebastian podjął decyzję oddania się na służbę Bogu, czemu dał wyraz w swoim pamiętniku: “Ideały ziemskie blednieją, ideał życia widzę w poświęceniu się, a ideał poświęcenia – w kapłaństwie”. Po ukończeniu szóstej klasy wstąpił do niższego seminarium, zaś w roku 1860 rozpoczął studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu.

Po przyjęciu święceń kapłańskich (17 lipca 1864 r.) przez półtora roku pracował jako wikariusz w Samborze. Skierowany do Rzymu (1866-1868), studiował jednocześnie na dwóch rzymskich uczelniach: Collegium Romanum (dziś Uniwersytet Gregoriański) i w Instytucie św. Apolinarego (dziś Uniwersytet Laterański), skąd oprócz pogłębionej wiedzy wyniósł wielką, nigdy nie słabnącą miłość do Kościoła i jego widzialnej głowy – Papieża. Wkrótce po powrocie do kraju podjął obowiązki wykładowcy w seminarium przemyskim, a następnie przez 22 lata pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jako profesor i dziekan Wydziału Teologicznego zyskał sobie sławę człowieka światłego, znakomitego organizatora i przyjaciela młodzieży. Wyrazem uznania ze strony społeczności akademickiej było powierzenie mu godności rektora krakowskiej Almae Matris (1882/1883).

Pragnąc realizować wytknięty sobie ideał “kapłana-Polaka, pracującego zbożnie dla ludu”, ks. Pelczar nie ograniczał się jedynie do pracy naukowej, ale ofiarnie oddawał się działalności społecznej i charytatywnej. Był aktywnym członkiem Towarzystwa św. Wincentego à Paulo i Towarzystwa Oświaty Ludowej. Pełnił przez szesnaście lat obowiązki prezesa Towarzystwa Oświaty Ludowej, które w tym czasie założyło kilkaset czytelni i wypożyczalni książek, przeprowadziło wiele bezpłatnych wykładów, wydało i rozprowadziło wśród ludu przeszło sto tysięcy książek oraz otworzyło szkołę dla służących. W 1891 roku ks. Pelczar poddał myśl utworzenia Bractwa NMP Królowej Korony Polskiej, które oprócz celów religijnych spełniało zadania społeczne, takie jak opieka nad rzemieślnikami, biednymi, sierotami i sługami (zwłaszcza chorymi i pozbawionymi pracy).

Widząc w problemach, jakie niosły współczesne mu czasy, znaki woli Bożej, założył w 1894 r. w Krakowie Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, stawiając mu za cel szerzenie Królestwa miłości Serca Jezusowego. Pragnął, by siostry były znakiem i narzędziem tej miłości wobec dziewcząt, chorych i wszystkich ludzi potrzebujących pomocy.

W 1899 r. został mianowany biskupem pomocniczym, a w rok później, po śmierci bp. Ł. Soleckiego, ordynariuszem diecezji przemyskiej. Przez dwadzieścia pięć lat swej posługi biskupiej dał się poznać jako gorliwy pasterz, zatroskany o dobro powierzonych mu dusz.

Pomimo słabego stanu zdrowia bp Pelczar niestrudzenie angażował się w prace religijno-społeczne. W celu zachęcenia wiernych do ożywienia w sobie ducha wiary przeprowadzał częste wizytacje parafii, dbał o wysoki poziom moralny i umysłowy duchowieństwa, a zarazem sam dawał przykład głębokiej pobożności, wyrażającej się w nabożeństwie do Serca Jezusowego i Matki Bożej. Był gorącym czcicielem Najświętszego Sakramentu i zachęcał wiernych do udziału w nabożeństwach eucharystycznych.. Dzięki jego staraniom wzrosła liczba nowych kościołów i kaplic, a wiele świątyń zostało odnowionych. Pomimo niesprzyjających okoliczności politycznych przeprowadził trzy synody diecezjalne, ujmując w normy prawne różnorodne inicjatywy, dając im przez to lepsze oparcie i zapewniając trwałość.

Biskup Józef Sebastian wnikał w potrzeby swoich wiernych i otaczał wielką troską najuboższych mieszkańców swej diecezji. Ochronki dla dzieci, kuchnie dla ubogich, schroniska dla bezdomnych, szkoły gospodarcze dla dziewcząt, bezpłatna nauka w seminarium duchownym dla chłopców z ubogich rodzin – to niektóre z dzieł, które powstały z jego inicjatywy. Ubolewał nad krzywdą robotników, dużo troski poświęcił aktualnemu wówczas problemowi emigracji i alkoholizmu. W listach pasterskich, artykułach publicystycznych i licznych innych wystąpieniach wskazywał na potrzebę ścisłego respektowania nauki społecznej papieża Leona XIII.

Hojnie obdarzony przez Boga, nie marnował otrzymanych talentów, ale pomnażał je i rozwijał. Jednym z wielu dowodów jego ogromnej pracowitości jest bogata spuścizna pisarska, w skład której wchodzą dzieła teologiczne, historyczne, z dziedziny prawa kanonicznego, podręczniki, modlitewniki, listy pasterskie, mowy i kazania.

Bp Pelczar zmarł w nocy z 27 na 28 marca 1924 r. Zostawił po sobie pamięć człowieka Bożego, który pomimo niełatwych czasów, w jakich żył, pełnił wolę Bożą. Ks. Antoni Bystrzonowski, uczeń i następca ks. Pelczara na katedrze uniwersyteckiej, w dniu pogrzebu powiedział o nim: “Łączył zmarły biskup przemyski w swojej osobie najpiękniejsze tego episkopatu przymioty i talenta. A więc niestrudzoną gorliwość pasterską, ducha inicjatywy z energią w działaniu złączoną, światłość wielkiej nauki i bodaj czy nie większą jeszcze świętość cnoty – nade wszystko zaś świecił wzorem i przykładem wyjątkowej pracy i iście młodzieńczym w niej zapałem”.

Dnia 2 czerwca 1991 r., podczas IV pielgrzymki do Polski, Ojciec św. Jan Paweł II dokonał w Rzeszowie beatyfikacji bpa Józefa Sebastiana Pelczara. W dniu 18 maja 2003 r. został kanonizowany. Relikwie błogosławionego znajdują się w katedrze w Przemyślu. W Krakowie czczony jest w sposób szczególny w kościele Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. Wspomnienie liturgiczne Błogosławionego Józefa Sebastiana jest obchodzone 19 stycznia.

Św. Józef Sebastian Pelczar był wybitnym polskim pisarzem katolickim, autorem m.in. takich dzieł jak: Pius IX i jego wiek, Zarys dziejów kaznodziejstwa w Kościele katolickim, Zarys dziejów miłosierdzia w Kościele katolickim, Życie duchowe, Pasterz według Serca Jezusowego, Ziemia Święta i Islam.


Szczegóły:

Masoneria.  Jej początki, organizacja, ceremoniał, zasady i działanie

rok wydania 2003
format A5
str. 89
Wydawca: Dom Wydawniczy ”Ostoja”
ISBN 83-88020-83-8

0
    0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyPowrót do sklepu